William Kentridge

Bekijk de tentoonstellingstrailer:

Bekijk het item dat Nieuwsuur maakte over de tentoonstelling:

Eindeloze optocht

Het nieuwe werk More Sweetly Play the Dance dat Kentridge speciaal voor Eye ontwikkelde is een 45 meter lang fries met een eindeloze optocht van talloze figuren die tezamen een caleidoscopisch beeld vormen van mensen op weg. Het zijn beelden die wij dagelijks via de media tot ons krijgen, van mensen op de vlucht voor honger, oorlog en ziekte, die Kentridge sublimeert tot een indrukwekkende processie die tegelijkertijd treurigstemmend is maar ook hun levenskracht laat zien.

Over de tentoonstelling

Naast More Sweetly Play the Dance waren er twee andere installaties in de tentoonstelling te zien, namelijk I Am Not Me, the Horse Is Not Mine (2008) en Other Faces (2011). De indrukwekkende filminstallatie I Am Not Me, the Horse Is Not Mine is gebaseerd op De neus van de Russische schrijver Nikolaj Gogol uit 1836. Ook liet Kentridge zich voor dit werk inspireren door de constructivistische experimenten van de Russische avant-garde, revolutionaire teksten en de opera die Sjostakovitsj naar aanleiding van De neus maakte. Other Faces is het tiende en meest recente werk uit de reeks Drawings for Projection (1989-2011). In deze reeks filmde Kentridge zijn eigen houtskooltekeningen terwijl hij deze uitwist en weer overtekent. Laag voor laag wordt de geschiedenis overschreven.

Hieronder zijn beelden te zien van William Kentrigde tijdens de opbouw van de tentoonstelling:

Daarnaast was de eerste aflevering van het programma Kunst & Zoey gewijd aan de tentoonstelling:

Over de kunstenaar

William Kentridge studeerde Politics and African Studies aan de Universiteit van de Witwatersrand in Johannesburg en kunst aan de Johannesburg Art Foundation. In Parijs studeerde hij mime en theater aan L’école internationale de théâtre de Jacques Lecoq (1981-1982). Hij was een van de oprichters van de Free Filmmakers Co-op in Johannesburg in 1988 en werkt sinds 1992 ook samen met de Zuid-Afrikaanse Handspring Puppet Company.

Daarnaast is Kentridge actief als opera- en theaterregisseur voor beroemde operahuizen en theaterfestivals als de Metropolitan Opera in New York, het Royal Opera House in Londen en het Theater Festival van Avignon. Ook werkte Kentridge enkele keren samen met de Nederlandse Opera en het Holland Festival, waaronder aan Monteverdi’s Il ritorno d’Ulisse in 2003 en Schuberts Winterreise in 2014. Tijdens het Holland Festival 2015 regisseerde Kentridge Alban Bergs opera Lulu. Kentridge liet zich voor deze regie voor De Nationale Opera onder meer inspireren door stille films uit de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw uit de collectie van Eye.

Kentridge exposeerde zijn beeldende werk onder andere op de Documenta in Kassel (2002 en 2012), de Tate Modern in Londen, het Museum of Modern Art in New York, het Albertina in Wenen en de Biënnale van Venetië.

Bekijk dit gesprek tussen William Kentridge en Pierre Audi over Lulu: